گاهی اوقات آکنه معمولی با ضایعات برامده دیگر که شبیه آکنه هستند اشتباه گرفته می شود. تشخیص افتراقی این ضایعات از آکنه بسیار مهم است. زیرا تشحیص اشتباه ممکن است به درمان اشتباه بینجامد. یکی از ضایعاتی که شبیه آکنه است اما نباید با آکنه اشتباه گرفت، ضایعات برآمده آکنه مانند ناشی از مصرف داروها است. برای تشخیص آنها از آکنه معمولی موارد زیر باید بررسی شوند:
- تاریخچه مصرف دارو
- سن
- موضع
- نوع ضایعه
بررسی تاریخچه مصرف دارو
برخی داروها می توانند آکنه واقعی یا ضایعات برآمده شبیه آکنه ایجاد کنند، که عبارتند از:
داروهای هورمونی مثل کورتیکواستروئیدها، کورتیکوتروپین آندروژن ها، داروهای استروئیدی آنابولیک، برخی قرص های هورمونی ضدبارداری
داروهای نوروسایکوتراپی مثل داروهای ضدافسردگی تری سیکلیک، لیتیوم، داروهای آنتی اپیلپتیک، آری پی پرازول
ویتامین های ب1، ب6 و ب 12
داروهای سیتواستاتیک (مهار کننده رشد سلولی) مثل داکتینومایسین
مولکولهای تنظیم کننده ایمنی مثل سیکلوسپورین (که برای پس زده نشدن پلاتین و گرفت داده می شود)، سیرولیموس (که برای پس زده نشدن کلیه پیوندی توسط بدن بیمار داده می شود)
داروهای ضدسل مثل ایزونیازید، ریفامپین و اتیونامید
داروهای حاوی عناصرهالوژن ( ید، برم و کلر)
رفرنس: researchgate
بررسی سن
آکنه وولگاریس از نوجوانی تا 25 سالگی شایع است. گاهی در بزرگسالی در اثر اختلالات هورمونی دوباره ظاهر می شود. اما برآمدگی های آکنه مانند ناشی از مصرف داروها در هر سنی ممکن است ظاهر شود.
بررسی موضع
آکنه معمولی در قسمت شانه، کمر، گردن و صورت شایع است اما ضایعات شبه آکنه ای ناشی از مصرف داروها در هر جایی از بدن ممکن است ظاهر شوند.
بررسی نوع ضایعه
آکنه های معمولی می تواند کومدونال، پاپولوپاسچولار، ندولار یا کیستیک باشند اما ضایعات برآمده ناشی از مصرف داروها معمولا شبیه پاپول و پاسچول هستند.